I CSK 382/17 – wyrok SN – Izba Cywilna z dnia 26-04-2018
1. Przepisy
normujące zachowek nie określają terminu wymagalności roszczenia o jego
zapłatę; termin ten nie wynika również z właściwości zobowiązania, wobec czego
świadczenie z tego tytułu powinno zostać spełnione – zgodnie z art. 455 KC –
niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. Tym samym stan opóźnienia się
dłużnika z zaspokojeniem uzasadnionego roszczenia zachowkowego praktycznie
zawsze następuje przed określeniem przez sąd wysokości jego obowiązku w wyroku.
2. Termin, od którego zobowiązany z tytułu zachowku popadł w stan opóźnienia i powinien z tego tytułu świadczyć wierzycielowi stosowne odsetki, powinien być oceniany indywidualnie z uwzględnieniem okoliczności danej sprawy, w tym także obiektywnego stanu wiedzy zobowiązanego o okolicznościach niezbędnych do oceny zasadności i wysokości, w jakiej dochodzone świadczenie jest należne. Tego rodzaju korekta okresu, za który wierzyciel uzyska odsetki w polskim prawie cywilnym znajduje uzasadnienie w treści art. 5 KC