ZACHOWEK

Zachowek w rozumieniu polskiego prawa to gwarancja, wymieniona w ustawie (Kodeksie cywilnym – art. 991), zapewniająca pewne korzyści finansowe pochodzące ze spadku. Jeśli spadkodawca nie powołał do spadku określonej osoby wymienionej w art. 991 Kodeksu cywilnego, to przysługuje jej roszczenie o zachowek. Roszczenie to, to pewna część udziału spadkowego (1/2 lub 2/3).

Przepisy prawa spadkowego określają osoby z prawem do zachowku i są to:

• zstępni spadkodawcy,
• jego małżonek,
• lub rodzice, ale tylko wtedy, gdy byliby oni powołani do spadku z ustawy.

Wydziedziczenie

Spadkodawca może zgodnie z przepisem art. 1008 Kodeksu cywilnego w testamencie pozbawić zstępnych, małżonka i rodziców zachowku (wydziedziczenie), jeżeli uprawniony do zachowku:

1)   wbrew woli spadkodawcy postępuje uporczywie w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego;

2)   dopuścił się względem spadkodawcy albo jednej z najbliższych mu osób umyślnego przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności albo rażącej obrazy czci;

3)   uporczywie nie dopełnia względem spadkodawcy obowiązków rodzinnych.

Termin przedawnienia

Roszczenia uprawnionego z tytułu zachowku oraz roszczenia spadkobierców o zmniejszenie zapisów zwykłych i poleceń przedawniają się z upływem lat pięciu od ogłoszenia testamentu. Roszczenie przeciwko osobie obowiązanej do uzupełnienia zachowku z tytułu otrzymanych od spadkodawcy zapisu windykacyjnego lub darowizny przedawnia się z upływem lat pięciu od otwarcia spadku.